İnsanları insanlar öldürür, silahlar değil. Bu devirde sözler işliyor cinayetleri, katiller değil.

 

Beni başrolleri yakınlaştırmak için yazılan ikinci karakter, hikâyesini dinlemek istemediğin figüran olarak hatırlarsın. Ama herkesin bir hikâyesi vardır. Ve ben o sarışınım. Sen ise benden nefret ediyorsun.

 

“Üşürken içimi sevgi ısıtmadı benim, hep çay ya da kahve içtim. Büyüdüm, büyüdüm…

 

Büyürken sıcak şeylerle ısınamadığım kışlar geçirdim. Odamın kapısı bir gece yarısı çocuk masallarına hiç açılmadı. Bu yüzdendir belki de, yatağımın altındaki canavarlar her gece kafamda cirit atardı. Anneme söyledim, babama da… Susmayı böyle öğrendim: Saat 8’de, yemek masasında.”

 

Özet

 

Romanlarda hep ikinci kız rolünü üstlenen, başroller için güzel sahneler çıkaran ve kendinden başka herkesin mutlu sona sahip olmasını sağlayan o kenardaki, gölgedeki, düşünceleri önemsenmeyen, kimsenin ne yaşadığını bilmediği sarışınları merak ettiniz mi hiç?

 

Bir kalp, bir ömür boyunca ortalama 3 milyar kez atar. Sen kaç kez atışını duydun onunkinin, kaç kez okudun ki?

 

İşte bu hikâye, kalan o kalp atışlarının hikâyesi.

 

“Üşürken içimi sevgi ısıtmadı benim, hep çay ya da kahve içtim. Büyüdüm, büyüdüm… Büyürken sıcak şeylerle ısınamadığım kışlar geçirdim. Odamın kapısı bir gece yarısı çocuk masallarına hiç açılmadı. Bu yüzdendir belki de, yatağımın altındaki canavarlar her gece kafamda cirit atardı. Anneme söyledim, babama da… Susmayı böyle öğrendim: Saat 8`de, yemek masasında.”