Bir Kafesle Yolculuğa Çıkanın Ömrü Tutsaklıkla Geçer. Cahilin Aklı Masumun Kafesi Olur, Öyle Çaresiz Bırakır Ki Sözleri, İçine Hapsolur. Çünkü Söz Ağızdan Çıkana Kadar İnsanın, Çıktıktan Sonra İnsan O Sözün Kölesi Olur.
Bazı Aileler Çocuklarının Çaresizliği Olur. Alabildiğine Sonsuz Duran Gökyüzü Altında Köle, Gidebileceği Kadar Uçsuz Bucaksız Yolların Başında Kötürüm Kalır. Dili Susar Bu Çocukların, Umudu Bile Pazarlık Payı Olur.
Zalimin Kafesine Düşmüş, Yana Yana Küllerinden Doğup Ölen Zümrüdüanka Gibi “Peki,” Sözüne Köle Olmuş Asil Prenses: Asmin!
Kaplumbağa Gibi Dışını Sert Zırhlarla Örmüş, İçinde Yumuşacık Kalp Bırakmış Bir Prens: Pars Doğanay!
Susmayı Kendine Erdem Edinmiş, Gencecik Bir Kız…
Evlenmeyi Henüz Düşünmeyen, Düşünceli Bir Erkek…
Uzaktan Seven, Birbirine Açılamayan İki Âşık Ve Onları Birbirinden İlelebet Koparan Bir Nikâh…
Hayatın Onlar İçin Hazırladığı Sürpriz Bir Kaza…
Ve Onun Getirisiyle Birleşmiş Plansız Bir Yazgı…
Kaza Aşk Getirir Mi?
İsteksiz Yapılan Evlilikler, Mutlu Son İle Biter Mi?
Peki Bir Yürek, İki Erkeği Birden Sevebilir Mi?