Hapise düşen bir adamın, hapisten kaçması ve kendisini Hindistan’da bulması ile başlayan Lin’in yaşadığı maceraları ve huzur arayışını anlatan Gregory David Roberts’in kendi hikayesini anlattigi bir eser.
Öyle bir anlatım ki dünyanın neresinde olursanız olun kitabin son sayfasını kapatana kadar ikametiniz Bombay oluyor . Birçok kültürün, dilin, dinin yaşandığı, sefaletin, yoksulluğun hüküm sürdüğü bir ülkenin özünü öğrenmek farklı bir deneyim.
Bir adam her şeyini geride bırakıyor ve tanımadığı, dilini bilmediği bir ülkenin en kalabalık ve metropolitan özelliklerdeki şehrine giriyor. Orada ilk hissettiği şey oralı gibi hissetmek. İlk tanıdığı kişi en değer verdiği ve kardeşi gibi sevdiği dostlarından biri oluyor.
Prabaker Lindsay’a Lin adını koyuyor. Lin Bombay şehrini ve ilk gün gördüğü Karla’yı da seviyor, kalıyor, yaşıyor, kaçıyor. O bir suçlu, bağımlı ve yaralı.
Aylar sonra Prabaker Lin’i köyüne davet ediyor ve uzun bir yolculuğa çıkıyorlar. Doğayla iç içe teknolojiden uzak bir yaşam alanında adete arınarak aylarca yaşıyorlar. Prabaker’in ailesi Lin’i çok seviyor. Ona Santaram diyorlar.
Sonra dönüyorlar, hırsızlar Lin’in her şeyini çalıyor. Beş parasız kalıyor. Prabaker’in daveti üzerine Barakalarda yaşamaya başlıyor Lin.
“Sizi ucuz bir otele, çok ucuz bir otele ya da çok fazla ucuz bir otele, hatta aklı başında olan kimsenin kalmayacağı kadar ucuz bir otele bile götürebilirim.” “Pekala, yürü o zaman Prabaker, bir bakalım.”
“Biri bana bu kitabın ne ile ilgili olduğunu sorarsa, ona dünyadaki her şeyle ilgili, diye cevap veririm. Gregory David Roberts, Bombay için tıpkı Lawrence Durrell’ın İskenderiye, Melville’in Büyük Okyanus, Thoreau’nun Walden Gölü için yaptığını yapmış. Bombay’ı dünya edebiyatının sonsuza dek anılacak yerlerinden biri kılmış.” Pat Conroy
“Çok zekice… Canlı karakterlerle dolu. Ama Shantaram’daki en güçlü karakter şehrin ta kendisi, Bombay. Roberts’ın Hindistan’a, orada yaşayan insanlara duyduğu içten sevgi, kitabı okumayı daha da zevkli kılıyor. Roberts bizi Bombay’ın gecekondularına, uyuşturucu satılan mekanlarına, batakhanelerine, barlarına götürüyor ve, siz de gelin, diyor. Biz de gidiyoruz.”The Washington Post