Affetmeyeceğim.”

“O kadar şey söyledim. Unutacak değilsin zaten…” Söyleyemediğim gerçeklerin yerine yaptığım kabalıkların canını yaktığını, kabullenircesine başını salladı. “Affetme!” diyerek sesli bir nefes verdim. Ardından peşi sıra önüne doğru ilerledim.

 

Ne tam diz çökebildim ne de utancımdan doğrulabildim ama yine de talep etmekten geri kalamadım. “Ama her şeye rağmen burada kal be Hevybanû!” Yüzümden buruk bir tebessüm geçti. Gideceğim demişti. Gidene kadar gözüne gözükmeyeceğim… Aylardır gözüme gözükmekten kaçındığı gibi, gözlerini de ilelebet benden sürgün eylemişti.

 

“Şehadet haberin bana ulaşsın Alp Aslan!”

 

Özet

 

Jülide gönüllü olarak gideceği görev yerine gitmeden önceki gece barut kokusu aldığı adamla birlikte olduğunda bu adamı yeni görev yerinde karşısında bulacağını tahmin etmiyordu.

 

Alp Aslan ise boynunda taşıdığı künyenin kime ait olduğunu merak ettiği kadını ertesi gün doktor olarak bir çatışmanın içerisinde ülkenin diğer ucunda bulacağını düşünmemişti.