Ne kimliği vardı, ne geçmişi. Sadece öfkesi…

 

Ne doğan güneşe aşinayım, ne yanı başımda titreyen bedene. Bir kadını parmak uçlarıyla sevemeyecek kadar vahşi korkularım. Ruhuma aşina tek şey kan kırmızı öfke. O kırmızı ki kurşuni yalnızlığa perde.

 

Ben sıfır noktasında yeni doğan bir adamım. Öfkem kana susamış kırmızı bir çağlayan. Cehennem ateşinden bir sandal. Geçmişe tutunan tek yanım. Öfkem aklım.

 

Aklımda, ruhumda MAVERA bir şeyler var biliyorum.

 

Görünenin çok ötesinde, bilinenin çok dışında…

 

özet

 

Ömer gözlerini hastanede açtığında kendine ait hiçbir şey hatırlamıyor. Kim olduğunu bilmiyor. Hissettiği tek şey öfke ve kırmızı… Kendine biçilmiş verilen bir hayatla karşılaştığında zekası hemen devreye girip burada bir yanlış var diye uyarır.

 

Yanında kendini adamı olarak tanıtan Ömer’e sorular sorar sonuç alamaz. Asistanı olarak tanıttığı Feray’da ise şüpheli cevaplar.

 

Bu insanlar ondan ne istiyordur?

 

Uzun bir süre kendisine ait olmayan bir hayatla uğraşır, zekası sayesinde bu işin üstesinden gelecektir. Herkes ona yalan söylerken Ender adamın gözlerine öyle bir bakar ki gerçekler silsilesin başlangıcıdır. O artık bir Kartal olduğunu anlar. Peki kim ona neden böyle bir hayat vermiştir?

 

Kartal kimseye kolay kolay güvenemez sonuçta hafızasını yitirmiş biridir ve onun peşinde birileri olduğunu biliyordur. Ama o birileri kim işte asıl düğüm orada!

 

Kartal’ın geçmişin ve peşinde olanların sırrını çözmeye çalışmasını, Ender ve Feray’la bağlarını güzel bir şekilde aktarmış. Kartal Ender için bir abi ve Feray içinse imkansız bir aşktır. Peki Ömer bu kitabın neresindedir?