Marifetler uzun soluklu masal tadında bir eser. Orrec kaygılarını, sevinçlerini, sorularını, mutluluklarını okura ve dinleyene kendi efsunlu marifetiyle aktarıyor.
Yaşadığımız dünyanın bir benzerinde geçen kurgu babadan oğla ve anneden kıza aktarılan marifetlerin etrafında şekillenecek gibi dursa da aslında yazarın genelde yaptığı gibi derin bir sorgulama sürecine dönüşüyor.
Bir çocuğun büyüme evresinde kendine ait gücü keşfetmesini okuyoruz. Beklenin dışında babasına ait olan marifeti yan kılamasa da onun neye sahip olduğunu anlama süreci, bu dönemde gücün varlığının,yokluğunun kişide yarattığı çatışma en sonunda da mahrumiyetine tanıklık ediyoruz.
Canoc bir baba, bir eş, bir çocuk, bir brantor olarak defalarca yeniden tanıştığımız biriydi. Bu tabir aslında değişen ve dönüşen herkes için geçerli olabilir. Orrec’in anlattığı hikayelerde aslında bir insanın katmanlarıyla tanışıyorsunuz.
Marifetler Kitap Özeti
Eğer savaşmazsan ele geçirilirsin, soyun sona erer. Marifetler bu işe yarar, verdiği güçler sayesinde.. insan arazisini koruyabilir, soyunu temiz tutabilir. Eğer kendini koruyamazsan, marifetini kaybedersin. Başka soylar bize baskın çıkar, sıradan insanlar..
Ovalıların hiç de tekin bulmadıkları dağlarda yaşayabilmek için herkesin bir marifetinin olması gerek. Elbette her marifetin bir bedeli var. Bedel ödendikçe bu böyle sürer gider. Marifetler babadan oğula, anadan kıza geçer. Ta ki birileri çıkıp bu töreyi kabullenmemeyi göze alana kadar.
Hükmedemeyeceğinden korktuğu marifetini kullanmamak için gözlerini mühürleten Orrec ile marifetini “kötüye” kullanmayı reddeden özgür ruhlu Gry.. Babalarının oğlu, annelerinin kızı değil de kendi başlarına olmayı isteyen çocukların hikâyesini anlatıyor Le Guin bu kez.