Tesadüf değildir hayat, niyet ile nasiptir. Niyeti doğru olanın, yolu eğri olmaz.

 

Ahi-zar eyler gönül, eyler de duyan olmaz. Gönülden gönüle giden yolda, ölümden başka duran olmaz. Mecnun’u çöle düşüren, Ferhat’ı ölüme götüren, Kerem’i deli divane eden gönül değil mi?

 

Erciyes’in eteklerindeki erimeyen kar, efsanelere göre kavuşamayan aşıkların destanı ve gelinliğinin etekleridir genç kızın…

 

Yiğidin bileği bükülür belki ama yüreği bükülmez! Civan olan olan yiğide meydan okunmaz!

 

Gesi bağları der türkülerim, değme felek benim yarama, yaram derindir der.

 

Dağlar duman olur, çayır çimen olur. Yiğit yari olmasa halı yaman olur.

 

Civan’ın yüreğine giren sevda, dilden dile dolaşan türküler gibiydi. Söz demek namus demekti. Mertti Civan.

 

Bir gelin geldi İzmir’den Kayseri’ye… Bir kadın sevdi Civan.

 

Değil saçının bir teline, gözüne yaş değse yıkacaktı dünyayı!

 

Bir aşkın daha destanını yazıyordu Erciyes, bir sevdanın şahidi oldu Kayseri.

 

Özet

 

Aslıhan Giritli. İzmir’de yaşayan başarılı, eğitimli, güzel bir kadın.

 

Civan, Kayseri de yaşayan ve başarılı bir iş adamı hayatı çalışmak üzerine kuran çapkın ve zampara olmadığı gibi olgun ve güvenilir.

 

“Civan’ın annesi çocuklarının hayatını kendi yönetmek isteyen ve onların eşlerini, işlerini seçen ayrıca yabancı gelin istemeyen birisi.”

 

İki oğlu var ama en çok Civan’a düşkün.

 

Civan ve Aslıhan’ı karşılaştıran sebep ise, Orhan’ın düşünmeden yaptığı bir hata ikisinin de hayatını değiştiriyor.