Kiraz Çiçekleri; Nobel Ödüllü yazar Kavabata Yasunari`den yüreklere dokunan bir roman. Sanki bu dünyaya ait olmayan, masalsı ve estetik bir dille yazılmış bir başyapıt.
Kyoto`da kimono tasarımcılığı yapan Takiçiro, karısı Şige ve evlatlık kızları Şieko`nun sevgi ve hüzünle örülü yaşamları.
Kyoto`nun geleneksel dekorunda, geçmişindeki gerçeklerle yüzleşen ve aslında kim olduğunu keşfetmeye çalışan Şieko`nun şiirsel öyküsü.
“Kavabata`nın cümleleri, okurun ta içine işleyen nahif yağmur damlaları gibi…”
Çieko akçaağacın gövdesinde açan menekşeleri fark etti.”İşte bu sene de açtılar” derken, Çieko ilkbaharın şefkatiyle karşı karşıyaydı.Akçaağaç, Çieko’nun belinden kalın gövdesiyle şehir merkezindeki dar bir bahçe için fazlasıyla iriydi.
Elbette yosun kaplı kocamış gövdesi Çieko’nun dipdiri vücuduyla karşılaştırılamazdı.Çieko’nun bel hizasında hafifçe sağa yatan akçaa ğacın gövdesi, Çieko’nun başından biraz yüksekte iyice sağa bükülmüştü. Büküldüğü yerden başlayarak çıkan dalları tüm bahçeyi örtmüştü. Uzun dalları kendi ağırlıklarıyla aşağıya sarkmıştı.
Gövdenin büküldüğü yerin biraz aşağısında iki küçük oyuk oluşmuştu. Menekşeler de bu oyuklarda açmıştı ve her ilkbahar yeniden çiçeklenirlerdi.
Çieko kendini bildi bileli ağacın üzerindeki menekşe öbekleri oradaydı.İki öbek arasında bir karışlık mesafe vardı.”Yukarıdaki menekşe ile aşağıdaki buluşabilir mi acaba?
Birbirlerinin farkındalar mı?”
düşüncesi geçerdi Çieko’nun aklından. Menekşelerin “buluşması” ya da “farkında olması”nasıl bir şeydir acaba?
New York Post
Ödüller : 1968 Nobel Edebiyat Ödülü