Kızıl Kardelen İkinci Kitap ile Final Yapıyor
GÜNEŞİN ÂŞIK OLDUĞU KIZ
Kardelen, adının kaderini mi yaşayacak?
Kara Kurt, geçmişin gölgesiyle nasıl yaşayacak?

Sekiz yıl önce.

Genç adam nefes nefese, atının yularına tutunmuş, rüzgâra meydan okuyordu. Böyle bir durumda kahkaha atması oldukça saçmaydı. Bakanların gizli adamları peşindeydi. Ama o adeta onlarla eğleniyor, bu küçük köyün dört bir yanında toynak izleri bırakıyordu. Kendine saklanacak bir yer bulana kadar bu kovalamaca devam etti.

Koca kavakların mesken tuttuğu, terk edilmiş bir çiftlik bulduğunda yeniden kahkaha atmadan edemedi. Şans ondan yanaydı.

Genç adam kıvrak bir hayvan edasıyla atının üstünde ayaklandı ve ağaca tutundu.

Bir maymun gibi sallanarak bir diğer ağaca atladı, onu en iyi gizleyen koca meşeye tutunana kadar bu böyle devam etti. Akıllı atı kendine saklanacak bir yer bulmuştu bile. Hatta orada uyukluyordu.

Genç adam sırtını ağacın gövdesine dayayıp, elbisesiyle aynı renk yaprakların arasında gözden kayboldu. Uzun saçlarını, cebine sıkıştırdığı berenin altına gizledi; yoksa altın rengi saçları kırk metre öteden gözükürdü.

Genç adam soluklandığında ve adamların çılgınca arayış sesleri kesildiğinde uyuya kaldı

Şeyma Demir

14 yaşında eline manevi kalemi alan bir kız çocuğunun, 23’lerinden sesleniyorum size. Umutlarından, tükenişlerinden, sonra yeniden doğuşlarından bahsediyorum.

Minnetim ve şükrüm yalnız Allaha. Var eden, varlık sahamı buldurdu bana.O arayış bitti artık. O açlık nasıl doyurulacağım öğrendi.

Ellerim susmaz, zihnim susmaz, köprülerim yıkılmaz artık. Burası kırık kalbini sevgisiyle tamir eden bir kız çocuğunun gizli kapısı. Kapımı ardma kadar araladım, içeri bekleniyorsunuz. Tedarikli gelin, keza kaybolabilirsiniz.

Şimdi gözlerinizi kapatın. Kayserinin sokaklarında koşturan, doğu batı karması bir kız çocuğunu düşünün şimdi. Kiraz ağacının en ince dalına tırmanan, erkek çocuklarıyla top sektiren, duvarların en ince yerinde denge oyunu oynayan… Örgülü saçları iki yandan sarkmış, annesinin kıymetli elleriyle ördüğü hırkası yaramazlığından hırpalanmış.

Babasının biriciği, ağabeyinin baş belası, erkek kardeşinin ikinci annesi, annesinin tek sırdaşı.Özgürlüğün, sessizliğe dönüştüğü o evrede, 14 üne bastığı 4 Haziran gecesinde yazmakla tanışan bir kız çocuğu düşünün.

İşte o benim. Diyor