D. Laing’in Düğümler’i bir psikoloji kitabı, yazarını ünlü eden anti-psikiyatri yaklaşımıyla yazılmış bir teorik çalışma değil; bize dilin imkânsızlığını gösteren bir oyun/deneme.

 

Dizeler biçiminde yazılmış, ama uzun aforizmalar gibi ilerleyen, bir dünya bakışını anlatan (ama anlatmayan), bir hayat anlayışını savunan (ama savunmayan) bir “yol-yordam” metnine benzer en çok.

 

“Kendime saygı duymuyorum bana saygı duyan birine saygı duyamam.

 

Ancak bana saygı duymayan birine saygı duyabilirim.

 

Jack’e saygı duyuyorum çünkü o bana saygı duymuyor

 

Tom’u aşağılıyorum çünkü o beni aşağılamıyor.

 

Aşağıladığım birini sevemem

 

Jack’i sevdiğime göre onun beni sevdiğine inanamam

 

Konusu

 

• Ebeveyn ve çocuk düğümleri,
• Düzensiz bağlanma biçimi geliştiren iki kişinin birbiriyle bağlanma yolları aramasının düğümü,
• İlişki içerisinde pasif davranışların, zihin okumalarının düğümü,
• İlişkide ötekinin her an gidebileceğine dair yaşanan korkunun getirdiği düğüm,
• son bölümde ise aslında yaşanan tüm düğümlerin özünün bizim içimizde bitmek bilmeyen boşluğun ve onu doldurmaya çalışmamızdan, bunun imkansızlığının düğümünü anlatıyor.