Zeynep Güneş… Kozasından sıyrılıp bir kelebek olmak için çıktığı yolda, hiç bilmediği bir rüzgara kapılıp bambaşka diyarlara savrulacağından habersizdi.

 

Yepyeni bir hayata adım atarken tek başına yürüyeceğini zannetse de hesaba katmadığı şey, kelebek etkisiydi çünkü bu hayatta hiçbir rastlantı sebepsiz değildi.

 

Bir de aşkı…

 

Başkalarının masalında figüran olmak yerine kendi masalını yaşayacaktı.

 

Oysaki hala bilmediği bir şey vardı: Masallar mutlu sonla biterdi ama sonsuzluk her şeyin bittiğini sandığımız yerde başlardı.

 

“O gün orada karşılaşmasaydık bile sen yine bana gelecektin ve ben senin mavilerini gördüğüm ilk an yine sana aşık olacaktım…

 

Yetecekti, Zeynep. Tek bir an yetecekti bize çünkü seni sevmek benim kaderim.

 

Ben sana aşık olmak için gelmişim bu hayata.”