Yağmur doğduğu gün annesini kaybetmiş olduğundan babasına çok bağlıdır. Tek dileği ise, üniversiteden mezun olup babasıyla birlikte aile şirketini yönetmektir.

 

Ahmet Bey, kızının mezuniyet gününde fenalaşır ve hastaneye kaldırılır. Yağmur o gün babasının kanser olduğunu öğrenir. Aldığı bu kötü haberden sonra dünyası başına yıkılır ve hayata karşı tüm neşesini yitirir.

 

Kızının geleceğinden endişelenen Ahmet Bey bir gün kızına son isteğini açıklar…

 

Yağmur babasının son isteğini kabul edecek mi yoksa hayal ettiği hayatı mı yaşayacak?

 

Alıntı

 

“Sen hala benim küçücük Yağmurumsun . iyiki varsın , canım kızım benim.”

”Asıl iyiki sen varsın, benim canım babam. Allah seni hiç başımdan eksik etmesin . “

“Seni alan yaşadı desene kızım. Sabah öpücükler, kahvaltılar daha ne istesinki?”

“Vallahi o kişi kimse kusura bakmasın .

Bu kahvaltı ve öpücükler sadece sana özel .

” ··öyle deme kızım , elbette ki karşına iyi biri çıkacak.”

“Baba , şimdilik öyle bir düşüncem yok zaten.

Benim tek bir isteğim var, o da senin iyileşmen . Ondan sonra , karşıma kim çıkarsa çıksın.”

“Ya ben ölürsem?

O zaman yalmz başına ne yapacaksın?”

Tüm vücudum buz kesildi , gözlerim tekrardan dolmaya başlamıştı .

“Sen iyileşeceksin baba!

 Lütfen artık ölüm hakkında konuşmaya bir son ver.”