İnsan dünyaya acıyla geliyordu ve acıyla göçüp gidiyordu. Bir annenin acı dolu feryadının ardından dünyaya gelen bebek hayatı boyunca değişik acılar ve sevinçler yaşayarak acı dolu bir nefes bırakıp göçüp gidiyordu dünyadan.

 

Zamanla acının dünyada yaşanması zorunlu olan bir his olduğunu kabullendi. Bunu kabullendikten sonra acının iyileştirici gücü olduğunu keşfetti.

 

Bir yaraya tuz bastığında canının yandığını ama ardından hemen kabuk bağladığını öğrendi. Kadın için acı ihtiyaçtı.

 

İyileşmek için, unutmak için ödenmesi gereken küçücük bir bedeldi ve adam acıtmaya gönüllüydü.

 

Yıldırım Bozkurt hayatını şekillendiren kurallarına bağlı, otoriter, akıl oyunlarında usta ve zayıf olan her şeyi yok eden bir iş adamıdır.

 

Onun için önemli olan tek şey vardır; Güç. Tutku ile karşılaştığında onun güçsüz yanları avlanma güdüsünü tetikler. Onu zorlar, kırmak için savaşır fakat hayatında ilk defa hatalar yapar. Kurallarını bozar, defalarca… Ve en sonunda kafesine kapattığı renkli kuşun uçmasına izin verir.

 

Kuşun kendisine geri döneceğinden emindir, ama farkında olmadığı bir şey vardır. Tutku bir kez kanatlarını keşfetmiştir.

 

Bir kuşu sadece rengini beğendiğiniz için salonunuzdaki altın kafese kapatmak onu her gün öldürmekle aynı şeydir.