Siz hiç iki farklı kişi olduğunuzu düşündünüz mü?

 

Ya da zihninizin yönetildiğini düşündünüz mü?

 

Sizi düşünmeye teşvik edip kötülük yaptığımın farkındayım. Ama Asil’i anlamak için düşünmek lazım, hayır aslında o bile kendini anlayamamışken bizim onu anlamamız olanaksız.

 

 

Asil, benzersiz bir hayat sürdürmüştü. Sıradan bir çocuk olarak doğmuş, nedeni hiçbir zaman öğrenilemeyen bir deliliğe hapsolmuş…

 

Asil’in Ben’i neredeydi? Asil’in Zihni kime aitti?

 

Yanıtsız sorulardan birkaçı…

 

Beyaz gövdeli zenci köpeklerimiz var. Adları da var. Ama onlar birer heykel. Çağırınca gelmiyorlar artık. Cennetin kapısını bekliyorlar. Karla karışık toprağa gömülebilmek için kulakları dik donuyorlar! Öyle bir cennet ki, paslı demirin bile ak sakalı var.

 

Bizi saran tel örgüler beyaz angoradan örülmüş. Havası havlamayı bırakmış, ısırıyor. Beyaz ağzı etimizle dolu. Bu yüzden sessiz bir ayaz var. Saçaklardan sarkan mızrak dişleri ensemize saplanmış. Gazete kâğıdı gibi buruşmuş derimizde mor diş izleri, bekliyoruz.

 

Cennetten kovulmayı. Bembeyazız. Soğuk. Donmak. Çözülmek. Tekrar donmak.

 

Fiilleri çekmeye bile. Herkes kalsın yerinde. Bıraksınlar, yaslansın göğsüm sırtlarına, ılıklaşsın enseleri nefesimle. Yavaş yavaş sokayım dilimi derilerine. Aksın içlerine hayatımın zehri. Yirmi adet mermi. Muhteşem! Hepinizi geberteceğim! Ama hepinizi!

 

Özet

 

13 Temmuz 1926’yı 14 Temmuz’a bağlayan gece İzmir’de 13 kişi, Kemeraltı semtine kurulan darağaçlarında idam edildi… İlk olarak Maarif Nazırı Şükrü Bey idam edildi. Asılan son kişi ise Atatürk’e suikast girişiminin bir numaralı sanığı olan ve olayı itiraf eden Ziya Hurşit’ti. Saat 6’ya çeyrek kala cellât ve görevliler Ziya Hurşit’in hücresine gidip haber verirler.

 

Yüzüne karar okunurken sakin biçimde dinler ve “İdama mahkûm edilenler kimler?” diye sorar. Öteki 12 kişinin adı sayılır. “Peki, ne oldu onlara?”der. “Hepsi idam edildi”

 

Siz hiç iki farklı kişi olduğunuzu düşündünüz mü?

 

Sizi düşünmeye teşvik edip kötülük yaptığımın farkındayım. Ama Asil’i anlamak için düşünmek lazım, hayır aslında o bile kendini anlayamamışken bizim onu anlamamız olanaksız.

 

Asil, benzersiz bir hayat sürdürmüştü. Sıradan bir çocuk olarak doğmuş, nedeni hiçbir zaman öğrenilemeyen bir deliliğe hapsolmuş…

 

Asil’in Ben’i neredeydi? Asil’in Zihni kime aitti?

 

Yanıtsız sorulardan birkaçı…