Zamir-Hakan Günday Romanından, Yeni bir binyılın arifesinde, Birinci Dünya Barışı Vakfı’nda çalışan Zamir’in görevi ne pahasına olursa olsun savaşları durdurmaktır. Baş döndüren barış senaryoları, komplolar ve mücadeleler içinde Zamir şu soruya yanıt arar: İnsan nasıl barışır?
“Demek ki bu evrende her şey bir şarapnel. Ve genişlemekte olan, aslında bir şarapnel bulutu. Demek ki Samanyolu ve içindeki güneş ve etrafındaki dünya ve üzerindeki insan ve aklındaki her şey bir şarapnel. Düşüncesi, inancı, duygusu, icadı, hepsi. Demek ki insan insana saplanmak için var… Zaten öyle olmasaydı bu kitap olmazdı.”
Bir Hakan Günday klasiği. Zamir’in zorluklarla başlayarak, büyük bir farkındalık yaratma amacıyla yaşamını devam ettirdiği, kendi içsel çatışmalarına, dünya üzerindeki kaoslarla tanımlamalar yaratmaya çalışan, bu adaletsiz dünya üzerinde kendini bulma yolculuğuna şahit oluyoruz.
Zorluklarla, savaşlarla yaşamaya çalışan insanlarla, refah seviyesi yüksek ülkelerde yaşamaktan sıkılan insanların oluşturduğu coğrafyalar arasındaki zıtlıklar ve sosyolojik durumlardan tutun da, mülteciler, yardım kuruluşlarının gerçek yüzü, savaşlar, yaşam hakkı ellerinden alınan bebeklere kadar zorlu konulara şahit oluyoruz.