Ardından ağıt yaktığım aşk; şimdi başka dudaklara göçebe…
Zalimliğe, kalleşliğe, kötülüğe ve cehalete en yaralı haliyle bile yumruk vurdu, suskunluğu sabrıyla savaş halindeyken inatla ölüme kafa tuttu.
Kimine göre gül, kimine göre diken olup kök salarken Türkiye’ye, hiç ummadığı anda masumiyeti aşka, geleceği acıya sürgün oldu.
Yaşamak için bir nedene ihtiyaç yoktu, içine çektiği hava, yüzüne vuran güneş, kirpiklerini kurulayan rüzgar ona ölmediğini hissettiriyordu.
Yana yana küle dönmüş Anka Kuşu, her gece acılarından yeniden doğdu.
Özet
Mutlu bir ailesi olan 12 yaşında bir kız çocuğuydu Arap güzeli Kevser.Ta ki o gün gelene kadar.
Dilini bilmediği kişiler tarafından çocukluğu ağır yara aldı.Bu yara Kevser’e hayatında büyük bir iz bıraktı.Kevser o günden sonra Cemre oldu,toprağa,havaya,suya düştü.Tekrardan can buldu.Yıllar geçtikçe kendini bir kozaya hapsetti.Korktu,kaçtı,kendini gizledi.Emre ile tanışana dek.
Emre onun içindeki kelebeği uyandırdı.Lakin bilmediği çok şey vardı.Gün gelecek o kelebeğin kanatlarını kıracak, uçmasını engelleyecekti.Emre,Cemre’nin bilmediği yaralarının üstüne daha derin yaralar açtı.O yaraları gün be gün kanattı.
Cemre,oğlunun sayesinde yeniden hayata bağlandı.Tek düşüncesi aradığı kişiyi bulmaktı.Ama gelecek günler Cemre’yi daha da dipsiz bir kuyuya çekecekti.