Fransız yazınının aykırı, ama aynı zamanda önemli köşetaşlarından biri olan Baudelaire, Yapma Cennetler adlı eserinde insana dair hazları dert edinerek, kendine özgü bir üslupla tartışır ve yukarıdaki sonuçlara ulaşır.
“Ortak bir yanları olduğu için, aynı makalede hem şaraba hem de esrara değinmeyi düşündüm: İnsanın aşırı sanatsal gelişimi. Sağlıklı ya da tehlikeli olsun, kişiliğini coşturan bütün maddelere karşı insanın taşıdığı çılgın eğilim, onun yüceliğini gösterir.
O, her zaman umutlarını kızıştırmak ve sonsuzluğa yükselmek için can atar. Ama sonuçları göz önünde tutmak gerekir. “Şarap iradeyi coşturur; esrar hiçe indirir. Şarap fiziksel bir destektir; esrar bir intihar silahı.
Şarap insanı iyi yapar ve topluma karıştırır; esrar soyutlar yalnız yaşatır. Biri çalışkandır; öbürü özünde tembeldir (gerçekten, bir çırpıda cenneti ele geçirdikten sonra, çalışmak, çift sürmek, yazmak… neye yarar, kaç yazar).
Şarap halk içindir ve onu içmeye layık olan içindir; esrar yalnızlık sevinçleri sınıfına girer, işsiz güçsüz sefiller için yaratılmıştır. Şarap yararlıdır, verimli sonuçlar sağlar; esrar yararsızdır ve tehlikelidir”
Şarabı anlatışındaki kutsallığı algılamak için belki biraz şarabı yaşadıysanız ya da hiç yaşamadıysanız sizi farklı dünyalarla buluşturacaktır. Esrar ve etkilerine gelince yapay cennetler tam da burada başlamaktır.
Bölüm bölüm en ince detayına varana kadar aktarmış ve esrarın o gri ruh hallerini sunmuştur. Baudelaire roman yazmamıştır bu kitabında hem resim yapmış, hem de şairane bir dille ve üslupla konuyu ince ince işlemiştir.
Gezegenindeki iki nesneyi,kadını o kadar incelikli anlatmış ki hayranlıkla okuyacaksınız.