Aç kalmıştı, etrafında kimseler yoktu. Bulunduğu durumdan kaçabilmesinin tek yolu evlenmesiydi. Annesi sadece kendi ilişkileriyle meşguldü, babası da -onu sevmesine rağmen- kendi dünyasında yaşıyordu.

Paris karışıktı, gücü zayıflayan kralın otoritesini ele geçirmek isteyenler birbirleriyle kıyasıya savaşırlarken, İngiltere kraliyetinden yollanan galli elçi Catherine’nin dikkatini çekti çünkü Catherine yalnızdı ve kendini bu kaos içinde başıboş dolaşan bir varlık gibi hissediyordu.

Evleneceği adamın kim olduğunu öğrendiğinde, ruhu da Paris’teki o kaos havasına büründü. Düşmanı, işgalci İngiliz’lerin kralı şimdiyse Fransa’yı fethetmeye gelmişti.Valvois’li Catherine’nin karşısında V. Henry vardı.Soylu bir aileden gelen Catherine ve İngiliz kraliyetinin varisi V. Henry.

Nikah kıyıldı, kıyıldı kıyılmasına fakat Catherine’i hiç de alışık olmadığı bir hayat ve bir adam bekliyordu. Londra’nın ortasına salıverilmiş bir Fransız nasıl hissedecekse o da böyle hissedecekti.

İki farklı aristokrasinin ortasında yaşama alışması neredeyse imkansız olan Catherine’nin peşini bırakmayan yalnızlık da bunlara eklenince durum daha da kötüye gitmişti.Yeni eşi sürekli savaşlara gidiyor ve uzun süre Catherine’le ilgilenmiyordu.

Onun bu durumda neler hissettiğini en iyi anlayan bir kişi vardı-ve bu arkadaşlık tehlikeli olduğu kadar da çekiciydi.

Kısa Özet

Devşirme, elindeki sandığı sıkı sıkı göğsüne bastırmış, mümkün olduğunca gözden uzakta durm aya çalışarak İngiliz heyetinin arkasına sinmişti. Sıranın kendisine gelmesini beklediği sırada bu göz alıcı Paris Sarayı’nın kabul salonunun tozlu duvarlarına asılm ış m uazzam duvar kilimlerini inceliyordu.

Ev sahibeleri olan Fransız Kraliçesi tiksindirici derecede şişmandı ve gözleri dolma gibi parmaklarının arasına gömülmüş m ücevherleri gibi şeytanca parıldıyordu. Owain’ın yeni sahibi Clarence Dükü şimdi gözlerini Fransız K raliçesi’nden çevirip onun hem en yanında duran on dört yaşındaki Prenses’e dönm üştü. Owainda, Prenses’in kendi yaşlarında olduğunu tahmin ediyordu zaten.

Ne kadar da güzel bir kızdı. Açık kahverengi saçları, tatlı tatlı bakan gözleri, çilleri ve ince, uzun bir burnu vardı. Zamanın onu da annesi gibi şişko bir canavara dönüştürmesi çok acı olurdu doğrusu.

Owain, Prenses’in yanaklarının pespembe olduğunu fark etti. Hoş; buna şaşırmamıştı. Prenses’in beyaz kürklerle süslenmiş olağanüstü güzellikteki yeşil kadifeden kaftanı son derece asil olmakla birlikte, sıcak bir Mayıs öğleden sonrası için fazla kalın sayılırdı.

Belki de Paris ’te soğuğu daha çok hissediyorlardır, diye düşündü Owain. Ya da Prenses biraz sonra olacakların farkında olduğu için utancından kızarıyordu.