Unutulan Adam, büyük bir üne ulaştığı halde, bu üne gölge düşürmemek için kızının gayrimeşru çocuğunu doğmadan yok etmek isterken ölüme sebep olmaktan tutuklanan ve giderek toplum tarafından unutulan bir bilim adamının dramıdır.
Şöhretinin zirvesinde bir doktor. Bir cerrah.. Neredeyse her gün her gazete ve dergide boy boy resmi çıkan, gazetelerin en az bir iki sütununun kendisine ayrılan bir cerrah..
Her meşhur gibi, hem şöhreti hem de kişiliği ayrılan ve çatışan bir cerrah…Ve sonra her meşhur gibi, bir gün unutulan, adı dahi anımsanmayan, yüzü dahi unutulan…
Nazım Hikmet in Oyun hakkında Sözleri
Tiyatroyu, seyirci, dinleyici, okuyucu gibi değil, yalnız böyle değil, onun içme karışarak,ona bir şeyler katarak, onun için yazarak sevmeyi anlarım. yalnız kendim, yalnız bir kişi için hiçbir iş yapmadım bugüne dek… şiir yazdım: mümkün olduğu kadar çok okuyucu okusun diye; tiyatro yazdım: mümkün olduğu kadar çok seyirci dinlesin, seyretsin diye… ama, işte bu sefer yalnız bir kişi için bir ış yaptım, yalnız bir kişi oynasın diye bir piyes yazdım, yalnız bir kişi beğensin diye zorladım kendimi..
Muhsin oynasın diye yazdığım bu oyunu, öteki artist arkadaşlarında beğenmeleri, seyircilerin de anlamaları, bundan onların da hoşlanmaları beni; sandığınızdan çok sevindirir.. ve böyle bir sevince erebilmek için de elimden geleni yapmadım değil…
unutulan adam‘da bir melodram kokusu vardır. ben melodramın hiç eskimeyecek bir tiyatro unsuru olduğuna kaniyim.. nasıl, muayyen bir anlayışta; romantizm her edebiyat mektebinin içinde varsa; melodram da, şu veya bu şekilde, tiyatronun, benim anladığım tiyatronun; canlı, hareketli, bir şey söylemek isteyen tiyatronun unsurlarından biridir.. realist bir piyes bile melodram-atik unsurun inkarını icap ettirmez.
unutulan adam’da temel diyalektik olmak şartıyla, obstrüksiyon, endüksiyon, dedüksiyon metotlarını kullanmak istedim. bunun için bu eser hem konkre, hem abstre vaka ve karakterlerin bir birliğidir…
Muhsin için yazdığımı Muhsin’e okudum. beğendi. oynuyor… beğenmesi, oynamak isteği göstermesi bana yeterdi.. ama insan, buldukça bunar… şimdi unutulan adamın bir gün önce sahneye konmasını, seyircilerin onu alkışlamasını istiyorum bunu böylece, belki de bir telakkiye göre küstahça yazmamı açık sözlülüğü me bağışlayın