Kitap Hakkında

Victor Hugo : Fransız edebiyatının  en büyük yazarlarından olduğu şüphesizdir. Şiirleri, oyunları ve romanlarıyla çok iyi tanınır. Romantizm akımının Fransa’daki en büyük temsilcisidir. Edebiyat alanındaki bir çok başarılarının yanında politik hayatta da çok etkin bir rol üstlendi, bu sebeple sürgün cezasına uğradı, cezasını tamamlamasına rağmen İmparator yıkılana kadar Fransa’ya dönemedi.

 

İlk kez 1862 yılında basılan Sefiller yazarın Notre-Dame’ın Kamburu ile “ Din ”, Deniz İşçileri ile “ doğa ” konularını yazdığı roman üçlemesinin “ toplum ”u ele alan, en büyük ayağıdır. Bu muhteşem destansı roman Fransız yöresinden yola çıkarak, kozmolojik bir görüş ve eşsiz bir duyarlılıkla insanlığa ulaşır.

 

Marius’ün, Fantine’in, Cosette’in, Saint Denis Sokağı barikatlarının, Paris’in, Javert’in ve Jean Valjean’ın fakirlikten sevgiye, felaketten hoşgörüye ve karanlıktan aydınlığa uzanan bu hikayeleri Hasan Âli Yücel Klasikler Dizisinin 250. kitabında siz okurlarıyla kavuşuyor.

Bizden size tavsiye. Unutmayın her ne kadar büyük bir eser olsa da bitirmeden bırakmayacağınıza eminiz. Keyifli okumalar.

Sefiller Kitap özeti

Mösyö Miryel, herkes tarafından sevilen ve sayılan bir din adamı olduğu halde, kimse onun gerçek kimliğini öğrenmeye muvaffak olamamıştı. D Piskoposluğuna atandığı günlerde, kasabada çeşitli dedikodular başlamıştı…Bir rivayete göre, Miryel, “X” eyaleti meclis azalarından, büyük servet sahibi bir asil zadenin oğlu imiş. İhtilâl öncesi adetlerine göre, bir baba,büyük oğlunu hem servetine hem de makamına Varis bırakabilmek için onu erken yaşlarda evlendirirmiş.

Miryel’in babası da bu kaideye uyarak onu daha on sekiz yaşında iken evlendirmiş. Böylece, Miryel, genç yaşta servete ve şöhrete kavuşarak “Monsenyör Şarl Miryel” adını almış. Zevk ve eğlence içinde, debdebeli bir hayat sürerken “ihtilal” her şeyi altüst etmiş.Daha ihtilalin birinci günü karısını, evde kalmış yaşlı kız kardeşini ve emektar hizmetçi kadını alarak İtalya’ya kaçmış.

Karısı, yakalandığı göğüs kanserinden kurtulamayarak orada ölmüş. Çocukları da olmadığı için, iki yaşlı kadınla birlikte yoksul bir hayat sürmeye başlamış.

D piskoposu, göreve başladığının üçüncü günü sarayına bitişik bulunan hastaneyi ziyaret etti. Hastane binası, tek katlı, alçak ve dar bir yapıdan ibaret olup küçük bir bahçesi vardı. Mösyö Miryel, hastaneyi gezdikten sonra müdürünü piskoposluk sarayına davet etti. Yemek sırasında: Mösyö, dedi, hastanenizde şu anda kaç hastanız var? Yirmi altı, efendim.

Piskopos, misafirlerin çoğalması karşısında masrafların altından nasıl kalkacağını bilemediğini, bundan çok sıkıldığını söylediği bir gün cetvelden taviz koparamayacağını bilen Madam Magluar, başka bir tavsiyede bulundu:

Saygıdeğer Monsenyör! Benim bildiğim, piskoposluk makamında bulunanlara maaşlarından ayrı olarak çevre köyleri dolaşması için araba masrafı da verilmektedir. Siz niçin hakkınız olan bu masrafı talep etmiyorsunuz?

Doğru, dedi Mösyö Miryel, hemen bir dilekçe ile Din İşleri Nazırlığı’ndan bu tahsisatı talep edeyim.