Katilin peşinde olduğunuzu sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz.

 

Katilin peşimizde olduğunu sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz.

 

Sırlar.

 

Yakalamaya çalıştıklarımız da kaçtıklarımız da onlar.

 

Ophelia Valley kasabasında yaz boyunca iki cinayet işlendi. Kayıp kızlar şüpheli şekilde ölü bulundu. Ansel, Maddie ve Kylie her zaman yaptıkları gibi hayatlarını basit ve ortada yaşayarak eğleniyorlar, böylece kimse kurcalamıyordu.

 

“Bazı sırlar dedektif, ölümden daha korkutucudur.”

 

Bu yüzden benden hoşlanıyorsunuz. Ama biliyorsunuz, katil peşinize düştüğü zaman siz de gerçekten kim olduğunuzun peşine düşersiniz.

 

Ya da gerçek benliğiniz, üzerini örttüğünüz her şeyle birlikte peşinize düşer.

 

İşte bundan kaçamazsınız.

 

Roman Amigo takımından bir kızın öldürülmesi ile başlıyor. kasabaya bu cinayeti çözmek için bir dedektif geliyor. ardından çok geçmeden diğer cinayet işleniyor. ve yine amigo takımı. amigo takımından olan baş karakterimiz Ansel’i ise sırlar peşini bırakmıyor.

 

“Nefes al, diye telkin ettim kendimi.

Nefes al, yaralar iz bırakır.

İzlerden kurtulmak zorundasın.

İzlerden kurtulmak zorundasın.

Ondan kurtulmak zorundaydın.”

 

“Pansuman yapmamışsın.”

“Bazı yaralarda işe yaramaz.”

 

”Yalanlarımız meleğim, onlar birbirini yakalar.”

 

“Ama ne yapayım, böyleydim. Daha duygusal, daha hassas, daha aptal… Seven biriydim. İnsanlara inanan, değer veren, güvenen ve her zaman böyle sırtından vurulan kişiydim.”