Periler Şahının Kızı ; İran Masalları’nda hayal ve gerçek bir arada…

Masal deyince akla gelen Doğu’nun o büyülü ortamları… Cinler, periler, taşlar, yüzükler, padişahın yakışıklı oğlu, şahın güzel kızı, saraylar, altınlar, iyiler ve kötüler…

Bir zamanlar görmüş geçirmiş bir horoz vardı. Bu horoz birkaç kez tilkiye yakalanmış, ama her defasında zekâsını kullanarak tilkinin pençesinden kurtulmuştu. Bir gün köyün dışında yem aramakla meşgulken, uzaktan bir tilkinin koşa koşa geldiğini gördü. Kaçıp kendini köye atmaya fırsat bulamadı.

Çaresiz, biraz ötede bulunan yaşlı bir çınar ağacının dalına kondu. Tilki ağacın altına gelerek:

Horoz kardeş, niçin beni görünce ağaca uçtun? diye sordu.

Horoz da: Aşağı inip boynuna sarılmamı mı bekliyordun?

diye cevap verdi.

Tilki: Evet, yoksa haberin yok mu?

Padişah çarşı pazara tellal çıkartmış. “Biz yaşadıkça hiçbir canlı kendisinden daha zayıf olana zulmetmeyecek.

Bundan böyle kurtla koyunun bir çeşmeden su içmesi, güvercinle doğanın bir yuvada uyuması gerek” demiş.

Mademki ferman böyle, sen de aşağıya in. Beraber dolaşalım, dedi.

Hikayemiz pdf kitabın içerisinde ek olarak 24 sayfa word olarak yayınlanmıştır.