Peki!” der gider,

“Peki!” der susar,

“Peki!” der seversin

ya da bazen vazgeçersin…

Ben vazgeçmezdim sevseydin,

gitmezdim biraz değer verseydin.

Biliyorsun, bütün bir ömür beklerdim

ama ben, senin beni unutmanı yenemedim.

Sana ihtiyacım vardı, sen yoktun.

Bağışla beni, ben artık çok yoruldum.

Sabahları seninle uyanmak istiyordum

ama artık görüyorum sen istemiyorsun.

Ve anlıyorum, artık içinde benim olduğum,

benim olduğun hayaller de kurmuyorsun.

Senden vazgeçmem için her şeyi yaptın.

Beni çok üzdün, üzüyorsun!

Peki, istediğin gibi olsun.

Ben artık gidiyorum, dilerim her şey gönlünce olsun!

Bir erkeğin de kalp taşıdığı, herkesçe çok zaman unutuluverir. Bu yüzden erkek olmak mutlu olmaktan çok önce güçlü olmayı gerektirir ama mutluluk, fedakârlıktan dolayı hep arkaya itiliverir. Söylenildiği gibi erkekler duygusuz değildir. Güçlü olabilmek için çoğu zaman -maalesef- duyguların saklanması gerekir.