“Kendimle uzlaşmak gibi bir arzum yok, olmadı da hiç. George Brassens’in bestelediği ve yaygınlaştırdığı Mutlu Aşk Yoktur, 1942’de yazdığım bir şiirin dizesidir. Söz konusu mutsuzluk, işgal yıllarının mutsuzluğu. Fransa’nın içinde bulunduğu o acıklı durumda mutlu bir aşk olabilir miydi?

Ortak bir mutsuzlukta bireysel mutlulukların olamayacağı teması, o zamanlar işlediğim bu tema, aslında hemen yazdığım tüm yapıtlarda da var. Gerçekte, bu şiirde ortaya çıkan sorun, mutlu aşkın olup olmayacağı değil, mutlu çiftin olup olamayacağıdır. Kadın-erkek çiftini, erkeğin ve kadının en yüce şekli olarak düşündüğümü söylemiştim. Umarım gelecek günler kadın-erkek çiftine mutluluk taşır.”

Vakit çok geç artık hayatı öğrenmeye

Yüreklerimiz birlikte ağlasın sabaha dek

En küçük şarkı için nice mutsuzluk gerek

Bir ürperişi nice pişmanlıkla ödemek

Nice hıçkırık gerek bir gitar ezgisine

Mutlu aşk yoktur

Bir tek aşk yoktur acıya garketmesin

Bir tek aşk yoktur kalpte açmasın yara

Bir tek aşk yoktur iz bırakmasın insanda

Ve senden daha fazla değil vatan aşkı da

Bir tek aşk yok yaşayan gözyaşı dökmeksizin

Mutlu aşk yoktur ama

Böyledir ikimizin aşkı da

Louis Aragon  “Mutlu Aşk Yoktur” diye yazdığında, aslında mutlu bir aşkın değil, mutlu bir çiftin olup olamayacağını sorguluyordu… Fransa’nın içinde bulunduğu o acıklı durumda mutlu bir aşk olabilir miydi?..

Ortak bir mutsuzlukta, bireysel mutlulukların olamayacağını söylüyordum…Gerçekte mutlu aşkın olup olmayacağı değil bu şiirde işlenen, mutlu çiftin olup olmayacağıdır…Kadın-erkek çiftini, erkeğin ve kadının en yüce şekli olarak düşünüyorum…Umarım gelecek günler kadın-erkek çiftine mutluluk taşır…”

Louis Aragon Kimdir

“Acılara batmamış bir aşk söyle bana

Yıkmamış, kıymamış olsun bir aşk söyle

Bir aşk söyle sarartıp soldurmamış ama

İnan ki senden artık değil yurt sevgisi de

Bir aşk yok ki paydos demiş gözyaşlarına

Mutlu aşk yok ki dünyada

Ama şu aşk ikimizin öyle de olsa…”

 

3 Ekim 1897 tarihinde Paris’te evlilik dışı bir ilişkiden dünyaya gelen Louis Aragon annesini kızkardeşi, anne annesini de üvey annesi bilerek büyüdü.  İlk romanını genç bir delikanlı iken tamamlayan Aragon Paris’te Lycée Carnot’da Latince ve felsefe okudu. 1917 yılında Paris Tıp Fakültesi’ne girdi ve orada André Breton’la karşılaştı. Bu sırada yazdıkları ile Guillaume Apollinaire’in de ilgisini çekti.

Dünya Savaşı başlayınca orduya katıldı, kahramanlık madalyası aldı. Kısa bir süre sonra şiir yazmaya başladı. 1919 yılında Breton ve Philippe Soupault ile birlikte Paris Dadaisminin doğmasına neden olan Littérature’ün ilk sayısını yayınladı. Sevinç Ateşi, Anicet ya da Panorama bu dönemde yazdığı eserleridir. 1924 yılında Breton’la birlikte sürrealizme yöneldi ve bu akımın kurucuları arasında yer aldı.

1927 yılı Ocak ayında Fransız Komünist Partisine üye oldu. 1928 yılında, Vladimir Mayakovsky’nin baldızı Elsa Triolet ile tanıştı. Birbirlerine aşık oldular, evlendiler. Birlikte Fransız anti-faşist hareketinde görev aldılar. 1933 yılında Partinin yayın organı L’Humanité’de yazmaya başladı.

Dünya Savaşı’nda 42 yaşındaki şair işçilerden oluşan büyük bir grupla yeniden cepheye gitti. Almanlara esir düştüyse de kaçmayı başardı ve ikinci kez savaş madalyasıyla ödüllendirildi.

Savaştan sonra tarih, siyaset, sanat, kültür üzerine de pek çok kitap yazan, çeviriler yapan Aragon’un Elsa için yazdığı şiirler neredeyse bütün dünyada tanındı, bazıları bestelendi. Elsa’nın öldüğü 1970 yılına kadar çiftin mutlu bir evliliği oldu.

Elsa öldükten sonra 12 yıl daha yaşayan ve ölene kadar yazmaya devam eden Louis Aragon, 24 Aralık 1982 tarihinde Paris’te yaşama veda etti ve Elsa ile birlikte yaşadıkları evin bahçesine, onun yanıbaşına defnedildi.

ESERLERİ:
Şiir:

Sevinç Ateşi (1920)

Sonsuz Hareket (1925)

Büyük Acı (1941)

Elsa’nın Gözleri (1942)

Elsa’ya Şiirler  (1959)

Mutlu Aşk Yoktur (1988, 1999)

Romanları:

Anicet ya da Panorama (1921)

Parisli Köylü (1926)

Basel’in Çanları (1933)

Kibar Semtler (1936)

Gerçek Dünya ( 1933-1944)