İnsan bir kendilik arayışıdır. Kendilik-bilincine ermiş insan, çağdaş dünyada anlamın yitimini (dis-enchanment) en derinden yaşamış birey ve tür olarak varlığını korumak için var oluşunu, var olmayı ve hayatı yeniden anlamlı kılmalıdır.
Din, felsefe, bilim ve sanat insan olmaklıka nerede, ne zaman ve nasıl hizmet eder?
Bu deneme tüm bu sorular ile 21. yüzyılın muzdarip ikliminde insan olmanın, kendi olmanın kıymetini bilerek, tanıyarak ve inanarak yola çıkıyor ve “düşünmek yolda olmaktır” ilkesiyle Hz. İnsan’ı arıyor…
Arayış… Süreç… Kökenin bilgisi (nereden), sonun bilgisi (nereye), ikisinin arasındaki (nerede) bilgisi… Bu üç soruya verilen yanıtlar insanın anlam arayışının tarihidir.
İşte kitapta da Hz. İnsanın bu anlam arayışındaki, oluşundaki, sürecindeki sorunlarını, varlığını ele alan yazılar yer almaktadır.
Madde, mana, doğu,batı karşılaştırmaları ile bilinenin dışına yolculuğa çıktığımız yazılarda en etkilendiğim karşılaştırma hayat, yaşam mefhumları olmuştur. “Bir Müslüman yaşamını kaybeder; ancak hayatını kaybetmez.”
Kendimizi bulma yolunda bir adım atmak olarak yorumladığımız kapak resmi ile dahi başlı başına bir ders niteliği taşıyan kitap
Bu süreçteki varlık, bilgi, iman, düşünce, tarih, bilinç, tabiat, hayat ile ilgili sorunlar, oluşumlar hakkında derin bilgilerle kişiye yol göstermekte, kendini aramak lığına katkı sunmaktadır.
Giriş
Büyük Osmanlı filozofu İsmail Gelenbevî (ö. 1789) “ Kıvam olmadan ahvalin devamı olmaz.” ; yani zat bir kıvamda olmalıki,nitelikleri (ahvâl) yüklenebilsin (mahmul) ve sürdürebilsin diyordu. Benzer biçimde, bu Ülke’de başta düşünme olmak üzere her türlü İnsani edim ve eylem, bizatihi insanın zatının kıvamın talep eder.
Daha veciz bir deyişle, düşünebilmek için özne olmak zorunludur; bu nedenle Bu Ülke’de yeni bir düşünce, ancak ve ancak yeni bir öznenin kıvâmını bulmasına, bir anlam varlığı olarak öznenin yeniden inşasına bağlıdır.
Modem düşüncede doğayı büyüden, ruhî (spiritüel) fâil yapılardan arındırma (dis-enchantment), anlamdan temizlemeye dönüştü; süreç içinde Varlık’ ı, Evren’i ve hayatı dolayısıyla insanı anlamdan arındırmak, anlamdan temizlemek modernizmin bir tür alâmet-i farikası halini aldı.
Sonuç ise anlamın, dolayısıyla insanın yitimiydi. Kendilik-bilincine ermiş, ferdiyetini kazanmış her insan, birey ve tür olarak insanın varlığını korumak için, varoluşunu, var olmayı ve hayatı yeniden anlamlı kılmalıdır (re-en-chantment). Yeniden anlamlı kılmak, bir tür kendilik arayışı ile başlar. Kısaca dendikte ise kendilik-bilincine ermek, özne olmak, kıvama gelmek ile…
“Bilgi, kendine kayıtsız kalan kişileri ve toplumları affetmez!”