Romanları ve oyunları dışında siyaset yazıları, sanat, müzik, tiyatro eleştirileri yazan; 1925 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi George Bernard Shaw “Tanrıyı Arayan Kara Kız” adıyla yayımladığı bu ünlü yapıtında, dinsel dogmaları irdelerken kutsal kitaplardaki metinlerin bilinçli olarak çarpıtıldığını, genç bir kara kızın Tanrı”yı arayış serüveninde anlatıyor.
1932 yılında, İngiltere’nin kışına rastlayan Afrika’ yazında Knysna’da beş haftalık bir gecikmeyle kaldığım sırada aklıma esti bu öyküyü yazmak.
Niyetim, bir oyun yazarı olarak çalışmalarımın normal gidişi içinde bir oyun yazmaktı; ama bir de baktım; oyun yazacağıma kara kızın öyküsünü yazmaya girişmişim ben.
Bu öykünün ne anlatmak istediği üzerinde şimdi, yazılıp bittikten sonra düşünüyorum; bununla birlikte. herkes gibi benim de yorumlarımda yanılabileceğimi ve öncü yazarların ‘ da öteki öncüler mesela Colomp gibi çok kere varmak istediklerinden başka bir yere vardıklarını öyle ikide birde tekrarlayamam ben.
Onlar sofuca bir korkuya kapılarak. eserlerinin kendilerini açıkca yönelttiği varış noktalarından bazen böyle kaçarlar.
Ben de St. Thomas Axuinos gibi. eski ya da modern bütün gerçeklerin Tanrı’dan geldiği tezini savunurum: ama dış ve iç gözlemlerim sayesinde esin veren gücün oyuncağı olan aletin çok kusurlu bir alet olabileceğini, hatta Kutsal Savaş’ta Bunyan’ın yaptığı gibi, mesajını çok gülünç bir duruma düşürebileceğini de bilirim .