Her Şeyin Bittiği Yerden kitabından; Yapımcı ve Organizatör Sami Dündar, 16 Ağustos 1999’da “Gölcük Donanma Komutanlığı Devir Teslim Töreni” organizasyonunu tamamladıktan sonra, konakladığı Orduevi, gece 03.02 sırasında fay hattının içine gömülünce “27 saat göçük altında kalarak can çekişti!”
Göçükten çıkarıldığında ise “öldü sanılıp ceset torbasına konuldu.” Kaldırıldığı hastanenin morgunda gömülme sırası beklerken tesadüfen yaşadığı anlaşılınca, ailesi ve dostlarının yardımıyla İstanbul’a getirildi. Uzun süren yoğun bakım döneminde bile direnmekten vazgeçmedi ve “iki kez daha ölümü yendi.”
Sami Dündar ‘yaşama hakkı’nı kullanmakta kararlıydı. Amansız acılar içindeydi. Böbrekleri iflas etmiş, belden aşağısı neredeyse kullanılamaz durumdaydı.
Ölüm kaçınılmaz görünüyordu. Hayatta kalması çok az bir ihtimal de olsa artık yürüyemeyecekti… Hiç değilse böbrekleri çalışsın diye herkes onun için dua ediyordu.
Böbrekleri kısmen de olsa çalışmaya başladığı an o günün “geri kalan hayatının ilk günü” olduğunu anlamıştı. “Yürüyemez” raporuyla taburcu edildikten “üç ay sonra” bastonları ile doludizgin yaşama katıldı.
Her zaman, önünde iki yol olacaktır. Her zaman, doğru olanı seçmeye çalış, fakat yanlışı seçsen de umudunu kaybetme, çünkü hep iki yol şansın devam devam edecek. Bütün mesele, en son seçtiğin yolun doğru olmasıdır. Hadi bakalım, kalk ayağa ve istediğin yere koş…