Eğitim, bir ülkenin gelecek projeksiyonunu tespit ederken asla ıskala yamayacağı ağırlıkta bir konudur. Bir okulun ekol haline gelmesi 5-10 yıllık bir süreçle ya da dev reklam kampanyaları ile olacak bir iş değildir.
En az 3 kuşağın devretmesi lazım ki okulun ´model insan´ anlayışı, kalitesi ve etkinliği ortaya çıksın. Bu açıdan yabancı okullar, Türk okullarına göre durum ve sayı bakımında daha başarılı oldu. Ayrıca yabancı okulların Türk aydınının genetik kotlarını değiştirdiğine ilişkin fikirler öteden beri seslendirildi. Peki bu teorik iddiayı nasıl somutlaştırabiliriz?
İşte bu kitap, böyle bir arayışın sonucu oluştu.
Özet
Türkiye’de de milli eğitim kadim bir tartışma konusudur. Batı Rönesansı’nı ıskalayan Osmanlı İmparatorluğu, çözülen eğitim sistemini gözden geçirmiş ve toplumsal çürümenin önüne geçme gayreti içerisinde olmuştur.
Özellikle I I . Abdülhamid döneminde başarılı sayılabilecek birkaç eğitim projesi hayata geçirilmiş olsa bile, dönemin şartları bu gayretlerin meyvelerini almaya müsaade etmemiştir. Bilinçli eğitim veren her sistemin, mutlaka bir ‘model insan’ projesi vardır.
Eğitim stratej isi, bu model insanı ortaya çıkartabilmek yönünde belirlenir. Soru şudur: X ülkesinin yetişmiş insanı nasıl bir insan olmalıdır? Bu gün Japonya, Almanya, ABD, Fransa, İngiltere gibi ülkeler bu soruya verdiği net cevabın alt ve üst limitleri arasında eğitim faaliyetlerini yürütüyor.
Türkiye Cumhuriyeti de kuruluşunda halefi olduğu devletin fikirlerine göre köklü yörünge değişikliğine bağlı olarak milli eğitimde de radikal değişimler gerçekleştirmiştir. Birkaç pilot okulda cılız başarılar elde etmekle birlikte eğitimdeki sancı bugün bile bütün dehşeti ile kendisini hissettirmektedir.
Yazar, Öteden beri yabancı okulların Türk aydınının genetik kotlarını değiştirdiğine ilişkin fikirleri duymakla birlikte meseleyi somuta indirgemek bu araştırma sayesinde oldu diyor.
Yabancı Okullar:
Robert Koleji, Galatasaray Lisesi, Darüşşafaka, Tarsus Amerikan Koleji, Amerikan Kız Koleji, Saint-Joseph Koleji ve daha yüzlercesi . Ancak hepsini araştırmak yerine bu zamana kadar yaşamayı başarmış ve etkinlikleri devam edenlere öncelik vermiştir.