Sonra birden bir gonk sesi yırtar karanlığı…
Uzak bir fenerin ışığı aydınlanır önünüz sıra…

Gözbebeklerinizi o ışığa kilitler, gözkapaklarınızı kırpmadan o ışığın çağrısına koşarsınız. Sisler dağılmaya başlar yavaş yavaş…

Neşeli gece kelebekleri gibi ışığına yöneldiğiniz büyülü fener, rengârenk vaatlerle sizi kendine çeker.

Neler yoktur ki, fenerden yansıyan ışığın huzmesinde:

Küçük mutluluklar… Büyük sevdalar… Tutkulu aşklar… Buğulu gözler… Hasret ve saadet öyküleri…

Gerçek hayattan devşirilmiş tatlı hayaller…O an, ne yalnızlığınız kalır ne kayıplığınız

Sadakat-siz misiniz?

Harikulade bir ev… Piyanonun üstünde on bir yıllık ideal bir evliliğin saadet fotoğrafları… yakışıklı ve anlayışlı bir eş… dokuz yaşında bir çocuk…köpek… tenis dersleri… türlü çeşit hobiler…

“Bir kadın daha ne ister?

“”Sadakatsiz” filmi bu soruyu kadınların kafasına kakıyor.

Hem de öyle kurnazca yapıyor ki bunu, seyreden kadınlar başroldeki Connie’nin yerinde olmaya can atsın diye koca rolünü

“dayanılmaz” Richard Gere’e oynatıyor.Ve Connie, bütün bunları riske atıp eşini (o güzelim adamı) bir serseriyle aldatıyor.

Adrian Lyne’in ihanet edenler ya da aklından geçirenler için çektiği bir korkufilmi “Sadakatsiz”

Lyne, daha önce “Öldüren Cazibe”de aldatan erkeğin başına gelebilecekler konusunda gözümüzü korkutmuştu.

Tehdit sırası kadınlarda…

Rüzgârlı bir gün… sokakta “hayta”yla tesadüfi çarpışma… dizden yaralanma…

tedavi için eve davet…

“rüzgâra kapılma”… mantoyu çıkartırkenki ilk sıcaktemasın baş döndüren ürpertisi…Evde ütü bulaşık, burada Fransız âşık; evde çocukla ödev, burada çıtırla peşrev…