Siyah görünüşüyle korkunç ve sessiz duruşuyla insanda ürpertiler uyandıran Tanpl hapishanesinin hemen yakınında, kuş cıvıltılarıyla dolu çiçekli ve büyük bir mantarın dibinde bitmiş yeşilliğe benzeyen bir bahçe vardı: Güllü bahçe.

Buna Güllübahçe gibi şairane bir isim verilmesinin sebebi,onun ilkbahar zamanları renk renk güllerle dolu bulunması ve bu sıkılan gönüllere neşe ve sevinç vermesidir.

Bahçenin içinde, burç biçiminde çıkıntıları, renkli camlar geçirilmiş oval pencereler ile küçük ve insanda bir saadet yuvası hissini uyandıran bir ev göze çarpar.

Sert rüzgarların okşadığı bu evin, güzel halılar ve kıymetli eşya ile süslenmiş bir odasında gençlik ve güzelliğin timsali sayılabilecek iki sevdalı yaşar !

Delikanlı genç kıza, Allah’a ısmarladık Mirtil, dedi.

Yarına Müthiş bir tehlikeye atılıyorsun. .

Seni yarın görebileceğim den emin değilim. vazgeç bu delilikten . . .

1963 yılında yayınlanan romanı tozlu raflardan çıkartarak, sizler için tekrar yayımlıyoruz. iyi okumalar.