Hatalar kayıpları, kayıplar acıyı doğurur!

 

Ölümün korkunç kokusu üzerine sinmiş, bir yanı ağıt. Hataların pişmanlığı yüreğine nakış nakış işlemiş,bir yanı umut.

 

Bu diz çöküp merhamet dileyen aciz bir kadının çağrısı!

 

Bu kargaşanın yaklaşan ayak sesleri…Bu katliamın susmayan çığlıkları…Bu ölüm fermanının haykırışı…Bu çiğnenemez hükmün ilanı:

 

“Bir zemini yıktın, artık kuramazsın!”

 

Özet

 

Rozerin yani Zeyno, ailesini sevdiği adamla evlenmeye ikna edememiş ve kendini o adama kaçmak İçin hazırlamıştır. Ailesinin neden bu kadar karşı çıktığını anlayamasa da zamanla Rumi’ye kaçma fikri aklına yatmıştır. Ama işler istediği gibi gitmez.

 

Rumi’ye kaçacağı gece evden çıkmış ama bir başkasına yakalanmıştır. Ondan kaçarken bir arabaya binip saklanmıştır. Yalnız velakin arabanın sahibi Cesur Kadıoğlu onu yakalamış oda yetmezmiş gibi Zeyno’nun abileri de onları yakalamıştır. Onların gözünde Zeyno cesura kaçmıştır.

 

Zeyno da o anın verdiği tedirginlikle  bunu kabul etmiştir. Her şey burdan sonra başladı. Alınan kararlar verilen hükümler.

 

Abisi Ferman’ın göz bebeği olan Rozerin ailesini mahvetmiş bir yıkıma uğratmıştır. Herkesin bakmaya korkar olduğu Ferman yerle bir olmuş kardeşinin yaptığını kendine yedirememiştir.

 

Rozerin’i yani zeyno’yu ne kadar Kadıoğlu ailesi kabule etmek istemesede etmek zorunda kalmışlardı.  Peki zeyno ne yapacaktı ?