Aşkın Sonu yayımlandığı 1951 yılından beri farklı kuşaklardan okurların hayranlığını kazanmıştır. O dönemde Graham Greene’in II. Dünya Savaşı hatıraları hâlâ canlıdır.

 

Savaş zamanı Londra’sının atmosferine yerleştirdiği bu tutkulu yasak aşk hikâyesinde, sevgi, nefret, sadakat ve insan hayatında “kutsallığın” yeri gibi temaların peşine düşer. Roman, Greene’in genç yaşta kendi iradesiyle seçtiği Katolikliğin içinde barındırdığı çelişkilerin sancılı ve sarsıcı bir sorgulamasını da içerir. Yaratıcısı gibi romancı olan Maurice Bendrix ile evli sevgilisi Sarah Miles arasındaki ilişki,

 

1944 yılında bir hava saldırısının ardından, Sarah’nın ani bir kararıyla sona ermiştir. Bendrix iki yıl sonra beklenmedik bir karşılaşmayla aşkının yeniden alevlenmesiyle, Sarah’yı takip ettirmek üzere bir dedektif tutar. Greene, “başı ya da sonu olmayan bu hikâyede” bilinç akışı ve geleneksel anlatım tekniklerini sık sık geriye dönüşlerle harmanlayarak adeta başımızı döndürür.

 

 

Evlilik dışı bir ilişkinin… ve gizemli sonrasının romanı…

 

“Bu bir aşktan çok, bir nefretin hikayesi.”

 

Romanın kahramanı, tutkulu ve kolay vazgeçmeyen aşık Maurice Bendrix, Zor Tercih’in başlangıcında böyle yazar. Onu, Sarah Miles’la yaşadığı evlilik dışı ilişkisini yazmaya iten de gerçekten bu tuhaf nefrettir.

 

Öyle bir nefret ki hiçbir açıklama olmaksızın terk edildikten on sekiz ay sora Maurice, Sarah’ı yok etmek, belki de geri almak için tuhaf ve çılgın adımlar atacaktır.