Geçen yıl aramızdan ayrılan şair Didem Madak’ın yayımlanmış üç kitabı vardır: Grapon Kâğıtları, Ah’lar Ağacı ve Pulbiber Mahallesi. Bir süredir baskısı olmayan ve okurlar tarafından ısrarla aranan kitapların yeni basımı.

Güçlü bir el silkeledi beni sonra Sanırım tanrımım eliydi, Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan, Çok şey görmüşüm gibi, Ve çok şey geçmiş gibi başımdan Ah dedim sonra, Ah! İç ses, diye söylendim. Gel! Ahlar ağacından sen de biraz meyve topla. (Yayın Duyurusu’ndan Alıntı) 1970 doğumlu Didem Madak Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.

Ruhunu ütüsüz ve buruşuk gezdirmeyi sevdiğinden hiçbir zaman ‘düzgün insan’ olamadı. Tezgahtarlık, sekreterlik, anketörlük gibi işlerde çalıştı. İlk şiirleri Sombahar ve Ludingra dergilerinde yayınlandı. Grapon Kâğıtları isimli ilk kitabı İnkılap Kitabevi Şiir Ödülü’nü kazandı. Şimdilerde iç sesiyle meşgul. Hiçbir iç sesin uzun süre içerde tutulamayacağına inananlara…

Şiir-lerden Kısa Alıntı

Güçlü bir el silkeledi beni sonra

Sanırım Tanrı’nın eliydi,

Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan,

Çok şey görmüşüm gibi,

Ve çok şey geçmiş gibi başımdan

Ah dedim sonra,

Ah!

İç ses, diye söylendim.

Gel!

Ahlar ağacından sen de biraz meyve topla.

                  ——

Süt içtim acım hafiflesin diye

Çikolata yedim bir köşeye çekilip

Zehrimi alsın diye

Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz

İlahiler öğrendim.

Siz zehir nedir bilmezsiniz

Zehir aşkı bilir oysa bayım!