Agatha Christie’nin Pera Palas günleri… Ünlü yazarın İstanbul tutkusu. Aşkın çılgınlaştırdığı evli bir adam. Kıskançlıklar, bencillikler ve kusursuz bir cinayet. Christie’den Başkomser Nevzat’a gizemli cinayet vakaları. Cinayetlerin ardındaki çarpıcı insan öyküleri. Sürükleyici, gizemli, tuhaf serüvenler. Defalarca televizyon dizilerine çekilmiş Başkomser Nevzat’ın benzersiz polisiye öyküleri…
“Evet, öyle düşünüyorum. Tasarlanmış cinayet iyi bir organizasyonu gerektirir. Zamanın, mekânın, cinayet aletinin doğru seçilmesi, ortalıkta kanıt bırakılmaması ya da sahte kanıtların bırakılması gibi zekâ gerektiren davranışların yanında, birini öldürebilecek kadar soğukkanlı bir cesarete veya vahşiliğe sahip olmalıdır insan.
Konuşurken, yazarken basit olgularmış gibi görünen bu gereklilikler cinayet anında yerine getirilmesi oldukça zor eylemler haline gelebilir. Hele bir de cinayet anında sürprizlerin ortaya çıktığını düşünürsek… Evet evet, bundan eminim, bence kusursuz cinayet yoktur.”
Pera Palas’ın pastanesinde oturmuş İhsan’ı bekliyorum. Gözlerim, pastanenin kartonpiyerlerle süslenmiş tavanlarında, eski avizelerinde, nakışlı aynalarında ürkek ürkek gezinirken, üniversiteden mezun olduğumuzdan beri İhsan’la görüşmediğimizi anımsıyorum.
Telefondaki sesini bile güçlükle tanıdım. O beni gazetelerden izliyormuş, son romanımı da okumuş. “Nereden çıktı bu polisiye sevdası?” diye sormuştu. “Bilmem, çıktı işte,” demiştim, anlamsızca gülümseyerek. “İyi olmuş.
Ben de seni bunun için arıyorum.” Neden söz ettiğini anlamamıştım. “Agatha Christie’nin Türkiye’ye gelip kaldığını bilirsin,” diye açıklamıştı. “Pera Palas’ta kaldığı odada bulunan anahtar…”
“Söylenti,” diye, dudak bükmüştüm. “Bende bu söylentilerin gerçekliğini kanıtlayacak bilgiler var, desem.” Başka biri olsa dalga geçiyor, derdim ama İhsan, insanın canını sıkacak kadar ciddi biriydi. Yine de inanmakta acele etmeyerek, “Ne o,” demiştim, alaycı bir sesle, “sen de mi polisiye yazmaya karar verdin?”
“İnanması güç, ama söylediğim doğru. Yarın öğleden sonra Pera Palas’ın pastanesinde buluşalım. Olanları anlatayım sana.”