Gördüğü ile gerçekte olması mümkün olmayan bir uyuşmazlık vardı
aynanın köşesinden yansıyan görüntüsü ile arasında.
Normal bir hayatı olan, normal bir hayatı olduğunu düşünen adamdı. Ailesiyle birlikte gidecekleri tatil için çıktığı yol, O’nu hayatının yolculuğuna sürükledi. Kabus ve gerçeğin, gerçek ve pişmanlığın iç içe geçtiği bir yolculuğa….
Geçirdiği trafik kazasının ardından kendini hiç bilmediği bir yerde bulan; adını, mesleğini, ailesini ve en önemlisi kendini bilmeyen bir adamın hikayesi.
Kimsin sen? Kimsin oğlum sen? Lan ben kimim?! Bu ne LAN! KİMSİN SEN?!
İnsan azat edebilir mi kendini kendi azabından? Üstelik her adımda kendini keşfettiği bu yolculuğun sonu kaçmak istediği gerçeklere çıkıyorsa…
67, hakikatin göz ardı edilen kıyılarında, varoluş sancılarının tam ortasında, sahici, sarsıcı ve sürükleyici bir hikaye. Oğuzhan Uğur’dan iddialı bir ilk roman…
Bir ekşisözlük yazarının yorumunu da tarafsızca ekliyoruz: ” ya bu adamın taramalı tüfek gibi konuşmasından başka ne gibi bi yeteneği var biri açıklayabilir mi? cidden çok merak ediyorum bi insan bunda ne buluyor? tipi mi çok iyi yani sesi mi çok güzel? mesela enes baturu örnek verelim, bu arkadaş en kötü amcasını taşak konusu yapıyor üstünde her türlü mallığı deneyip bir kontent oluşturuyor, komiklikler, şebeklikler yapıyor. kafalar mesela, jackass kontenti kullanıyorlar, eşek şakaları falan filan. bunun olayı ne yani? adam dakikada 1500 kelime ve gülme efekti koyuyor. bu mu yeteneği?” kaynak:ekşisözlük zetsumei ouigi
Kitap Tanıtım amaçlıdır.